به عنوان یک افسر پلیس، اگر از روش های فراطبیعی برای تحقیق استفاده کنید، دقیقاً خود را در معرض عشق و علاقه ی افسر ارشد خود قرار نمی دهید. جای تعجب نیست که کارآگاه، رِی گریس، موضوع روزنامه ها می شود و هیئت پلیس برایتون شغلی در شهرستان به او توصیه می کند و به نوعی تبعید می شود. در هر صورت هوا برای مأمور گریس رقیق شده است. حداقل از زمانی که همسرش بدون هیچ ردی ناپدید شد، ری گریس (جان سیمز) در بخش پرونده های باز در پلیس برایتون کار می کرده است. گاهی اوقات از همان دفتر نیز موفق به حل پرونده هایی شده است. او یک کارآگاه پریشان است، اما در مورد او، همسرش شش سال پیش در تولد 40 سالگی اش ناپدید شده و او نمی داند کجا رفته است. هنوز هم او را تا به امروز تعقیب می کند، به خصوص وقتی رسانه ها آن را زودتر مطرح می کنند. او که معمولاً فقط با پرونده های باز مانده، یعنی قتل های حل نشده سروکار دارد، قرار است به یک تیم کوچک در پرونده ی داماد گمشده مایکل نیوارد (تام وستون جونز) کمک کند، البته فقط در مقام مشاوره.
مانند سایر پرونده ها، گریس حتی برای کمک به تحقیق به سراغ میانجی خود می رود و چیزی متعلق به مایکل را به او می دهد. آیا آن میانجی روحی کمک کننده خواهد بود یا مانع؟ خوب، اگر در تحقیقات قبلی قتل برای او مفید بوده است، چرا اکنون این کار را نمی کند؟ و از بین همه کسانی که هنوز در اطراف هستند، از مارک گرفته تا نامزد مایکل، اشلی (آلیشا بیلی)، کسی چیزی می داند و اگر بله، چقدر؟ من این سریال را در یک پیش نمایش بدون زیرنویس تماشا کردم و در میان بازیگران غم و اندوه زیادی را مشاهده کردم. اما روشی که گریس بازی می کند، یکی از سبک های قدیمی و ابزارهای داستانی است که قبلاً بارها دیده ایم. این مجموعه، بر اساس رمان های پرفروش پیتر جیمز توسط راسل لوئیس، فیلمنامه نویس تحسین شده، با دو فیلم اقتباس شده است که شامل رمان های Dead Simpleو Looking Good Deadاست که در سال 2020 فیلمبرداری شده و در سال 2021 پخش شده است. داستان Dead Simple که در مارس 2021 پخش شد، حدود 7.2 میلیون بیننده را جذب کرد.