تیم نیروی آتش دوباره متحد می شوند و اطلاعات خود را باهم به اشتراک می گذارند. در نهایت نتیجه می گیرند که آماتراسو در توکیو، که توسط معبد مقدس سول و هایجیما کنترل می شود، احتمالاً توسط یک انسان نیرو می گیرد، اما او تنها یک قربانی ناخواسته بوده و اکنون از بشریت رنجیده است.
زمانی که فصل اول نیروی آتش را تماشا کردم، متوجه ساختار نامناسبی از یک شونن که از شخصیت ضعیف (به استثنای ماکی) رنج می برد، طنز غیر خنده دار و بد، جهان سازی وحشتناک، با روایتی غیر حرفه ای که بر کلیشه ها و کارگردانی ضعیفی تکیه داشت، شدم. البته فصل یک موسیقی، جلوه های بصری و صداگذاری خوبی داشت، اما برای نجات فصل کافی نبودند.
طرفداران مانگا امید زیادی به Fire Force داشتند، اما تا حد زیادی نا امید رها شدند. در حالی که فصل 2 تمام تلاش خود را برای رفع مشکلات آن انجام داد و در نهایت در برخی موارد موفق شد. به هر دلیلی این نمایش تلاش می کند از شونن های کمپی قدیمی تقلید کند، بدون اینکه بفهمد چه چیزی باعث ارزشمند بودن شونن های قدیمی شده است. در نتیجه، شما یک شونن متوسط دردناک دارید که با وجود منبع اقتباس منتشر شده در سال 2015 در اوایل دهه 2000 گیر کرده است و این یک مشکل جدی است. ساختار داستان مسئله اصلی مشکل است زیرا بسیار تکراری و قابل پیش بینی است.
در نگاه اول، فصل 2 ممکن است شبیه فصل 1 به نظر برسد، اما پیشرفت های قابل توجهی داشت. آیا کارگردانی بصری ضعیف فصل اول به خاطر دارید؟ خوب، فصل 2 آن را به طور کامل حذف می کند و جهت بصری چشمگیر و قابل توجهی را ارائه می دهد که به خوبی به انیمیشن تبدیل می شود.
فصل دوم مجموعه تلویزیونی انیمیشن نیروی آتش توسط استدیو دیوید پروداکشن ساخته شده است. این بر اساس مجموعه مانگایی به همین نام نوشته و تصویرگری شده توسط آتسوشی اوکوبو ساخته شده است. نبردها در این مثل همیشه چشمگیر هستند، در حالی که من احساس می کنم که اکشن کمی وحشیانه تر از فصل قبل است، به ویژه از طریق معرفی برخی از شخصیت های جدید. طراحی و به ویژه چشمان شخصیت ها، به یاد ماندنی ترین جنبه هیدیوکی موریوکا از نظر خلق افراد مختلف است. "فصل 2" یک پیشرفت قطعی نسبت به فصل اول است، با خط داستانی جذاب تر از همیشه و انیمیشنی با استاندارد بالا.